مثل کشیدن کبریت در باد

                                    دیدنت دشوار است

                                 من که به معجزه ی عشق ایمان دارم

            می کشم آخرین دانه ی کبریتم را در باد

هر چه بــــــادا بــــــــــاد ...!

چه پرسه ها در حوالی نگاهت زدم

                  که بدانی این من_ بی راه مانده

                                   تنهاترین مسافر لحظه های توام

و تو که مرهم خاموش ترین دردهای من...!

چه دعايي كنمت بهتر از اين:

                 كه "خدا" پنجره ی باز اتاقت باشد

                               "عشق" محتاج نگاهت باشد.  

                            "عقل" لبريز زبانت باشد.

 و "دلت" وصل خدايت باشد...! 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: