بـــــه چــــه میـــخنــــــــدی تـــــو ؟

بــــه نـگـاهـــــم کــــه مـسـتـــــــانــــه تـــو را بــاور کــــرد

یــا بـــه افـســـــــــونـگــــری چـشـــــمـانت

کــه مـــرا ســـوخت و خــاکـسـتـــــر کــــرد ؟

خـنــــده دار است ، بـخـنـــــــد !!

هر جا كه سفر كردم ، تو همسفرم بودی

وز هر طرفی رفتم، تو راهبرم بودی

با هر كه سخن گفتم، پاسخ ز تو بشنيدم

بر هر كه نظر كردم ، تو در نظرم بودی

در خنده ی من چو گل ، در كنج لبم خفتی

در گريه ی من چو اشك، در چشم ترم بودی

در صبحگاه عشرت ، همدوش تو ميرفتم

در شامگاه غربت، بالين سرم بودی

آ واز چو می خواندم، سوز تو به سازم بود

پرواز چو ميكردم، تو بال و پرم بودی

هرگز دل من بر تو، يار دگری نگزيد

گر خواست كه بگزيند ، يار دگرم بودی

هوایت که به سرم می زند

دیگر در هیچ هوایی،


نمی توانم نفس بکشم!

عجب نفس گیر است

هوایِ بی توئی!

.

تو می دانی که عاشق می شوم
گاهی به ناز غنچه ای در باغ
دلم تابی میان بازوان نور می بندد
تبسم می خرم از دوره گردی با سلامی پاک
شبی تا صبح می دوزم لباس کهنه یک قاصدک را
تا بگردد باز دور کوچه ها
با این پیام خالق هستی  ،
شما را مردمان ، بادا بشارت
عشق با پرجاست

.

این نگاه را میشناسم
نگاهی همراه با رنج و غم از دوری عشقت اما چه میشود که
ما سبب این دوری و این رنج میشویم نمیدانم.

.

تو می دانی که عاشق می شوم
گاهی به ناز غنچه ای در باغ
دلم تابی میان بازوان نور می بندد
تبسم می خرم از دوره گردی با سلامی پاک
شبی تا صبح می دوزم لباس کهنه یک قاصدک را
تا بگردد باز دور کوچه ها
با این پیام خالق هستی  ،
شما را مردمان ، بادا بشارت
عشق با پرجاست

.

کسی که توحرفاش زیاد میگه بیخیال
بیشتر از همه فکر و خیال داره
فقط دیگه حال و حوصله بحث و صحبت نداره
چون خسته س