نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچیک از مردم این آبادی…

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند…

لحظه ها عریانند.

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز

ارسال:رها یکدوست خوب 

همه زیبایی های بی پیرایه ازعشق سرچشمه می گیرند،اماعشق از چه چیز سرچشمه می گیرد؟ عشق از جنس چیست ؟ این فرا طبیعی از کدامین طبیعت جاری شده است؟ زیبایی زاده ی عشق است. عشق زاده ی توجه و اعتناست ، توجه ای ساده به ساده ها . توجه ای متواضعانه به هر آنچه که متواضع و بی پیرایه است . توجه ای زنده به همه ی زندگی ها

تو کیستی؟

هان؟

یادم آمد...

...

تو همانی که روزی با پاهایت آمدی

و نماندی و رفتی!!!

و من...

من همانم

که روزی با دلم آمدم و ماندم و ماندم

عشق شیرین من 

در كویر خلوت دلم با لبانی تشنه راه دشواری را در پیش گرفتم

می دانم كه نیاز به جرعه آبی دارم تا خود را با آن سیراب نمایم

در قلبم غوغایی است غوغای عشق تو

نگاهت برایم همچون رودخانه ایی است كه هرگز درآن ركودی نیست

می خواهم كه مرا به حال خود وا مگذاری و مرا همیشه با خود همراه سازی

بگذار تا از احساسات شیرینت لبریز شوم

بگذار تا به وسعت قلب پرمهرت دست یابم

زلالی عشقت را از من مگیر، انشای چشمت را برایم بخوان

 تا با شنیدن آن سرشار از شادی شوم

هرچندکه دلتنگ تراز تنگ بلورم

باکوه غمت سنگ تراز سنگ صبورم

اندوه من انبوه تراز دامن الوند

بشکوه تر از کوه دماوند غرورم

یک عمر پریشانی دلبسته به موییست

تنها سر مویی زسر موی تو دورم

ای عشق گذر می کنم از خویش

بگذار به بالای بلند تو ببالم

کز تیره نیلوفرم و تشنه نورم

 

به که باید دل بست؟
به که شاید دل بست؟

آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست
حق با سکوت بود، صدا در گلو شکست

دیگر دلم هوای سرودن نمی کند
تنها بهانه ی دل ما در گلو شکست

سربسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن گریه های عقده گشا در گلو شکست

ای داد، کس به داغ دل باغ دل نداد
ای وای، های های عزا در گلو شکست

آن روزهای خوب که دیدیم، خواب بود
خوابم پرید و خاطره ها در گلو شکست

"بادا" مباد گشت و "مبادا" به باد رفت
"آیا" ز یاد رفت و "چرا" در گلو شکست

فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند
نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست

تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و خدا... در گلو شکست

12:54am Jan 12

ویادم نره که با بودن  تو  من باز هم تنهام
 

 

دستم بوی گل میداد . مرا به جرم چیدن گل محکوم کردند اما هیچ کس فکر نکرد که شاید گلی کاشته باشم .

چه خبر از دل تو
نفسش مثل نفسهاي دل کوچک من ميگيرد...؟

يا به يک خنده ي چشمان پر از ناز کسي ميميرد...؟

چه خبر از دل تو....؟

دل مغرور تو هم مثل دل عاشق من ميگيرد....؟

مثل روياي رسيدن به خدا....

همه شب تا به افق

دل من نيز به آزادگي قلب تو

..........پر ميگيرد

مهربانم

رفتی وچه غریبانه رفتی هرگز باور نمیکنم کوچ

ناگهانیت را.........

چقدرعاشقانه دوستت داشتم

وتو تنها کسی بودی که دنیای تاریک زندگیم را

روشن میکردی

ناباورانه چه زود تنهایم گذاشتی

وحالا من مانده ام ودریایی از غم

یک روز یک جایی ترا دیدم دلم لرزید

نگاهم درنگاهت گره خورد وخیره ماند

یک وقت به خود آمدم که تو نبودی

اما نه، بودی میدانی کجا؟درقلبم

وبرای همیشه بامنی

تقدیم به قلبهای عاشق